Bekkeninstabiliteit: De aandoening wordt veelal door zwangere vrouwen ervaren. Door de verandering in het hormonale patroon verslappen de banden en verweekt het kraakbeen van het bekken. De symfysiolyse komt ook wel voor bij mannen en kan veroorzaakt worden door een sportblessure of een ongeval waarbij door een abnormale beweging de gewrichten onder druk zijn komen te staan.

Sacro-iliacale instabiliteit: Met twee sacro-iliacale gewrichten (SIG) zit het heiligbeen vast aan de beide darmbeenderen. De gewrichtsbanden kunnen beschadigd raken of bij het ouder worden slijten. Er ontstaat speling in de gewrichten, ze kunnen ontsteken en ontwrichten, het sacro-iliacaal syndroom.

Osteoporose: Een skeletaandoening die zich kenmerkt door een lage botmineraaldichtheid (botmassa) en een verstoorde samenhang van het botweefsel. Hierdoor is het bot brozer en is de kans op een botbreuk groter. Bij inzakking van de ruggenwervels spreekt men van een wervelfractuur, een compressiefractuur in de wervels, of werveldeformatie.

Lumbale wervel-kanaalstenose: Een vernauwing van het lendenwervelkanaal.

Facetsyndroom: Aandoening aan de beweegbare gewrichtjes van de wervelkolom, die de wervels met elkaar verbinden.

Spondylolisthesis: Aandoening waarbij de verbinding tussen twee wervels is verslapt of afwezig is. Op basis van spondylolyse verschuiven de wervels ten opzichte van elkaar.

Een algemene term voor meerdere vormen van lage rugpijn in de onderste vijf, lumbale lendenwervels. Dit kan worden veroorzaakt door spieren, banden, een aandoening aan het facetgewricht of aan de tussenwervelschijven: een discusaandoening. Als de pijn plotseling ontstaat, spreekt men veelal van spit/lumbago. De degeneratie van de lendenwervelkolom door artrose kan ook a-specifieke lage rugpijn veroorzaken.

Golfersarm: Als ‘golfersarm’, ‘honkbal elleboog of ‘forehand elleboog’ door het leven gaande aandoening. Door overbelasting van arm en de buigers van pols, hand en vingers ontstaat een irritatie van het botvlies of de pezen die hechten aan de epicondyl van het opperarmbeen.

Tennisarm: Als ‘tennisarm’ of ‘backhand elleboog’ door het leven gaande aandoening. Door overbelasting van arm en de strekkers van pols, hand en vingers ontstaat een irritatie van het botvlies of de pezen die hechten aan de epicondyl van het opperarmbeen.

Bij een instabiel of ontstoken schoudergewricht en bij luxatie of subluxatie van de schouder is meestal ondersteuning van de arm nodig. Het geheel of gedeeltelijk ‘uit de kom’ gaan van de bovenarm kan verband houden met een hemiplegie, een halfzijdige verlamming, een plexuslaesie of een neurologische uitval.
In het schoudergewricht kunnen ook slijtageverschijnselen optreden.